Hep çileler çekmiş gülmemiş yüzü
Yamasız elbise görmemiş gözü
Bir toplumda bile geçmemiş sözü
Yüzleri gülmeyen garibim benim
Kaderine küsüp ağlamış durmuş
Varlıklı yaşamın hayalin kurmuş
Ah çeke vah çeke dizine vurmuş
Yüzleri gülmeyen garibim benim
Dağlardan büyüktür garibin derdi
Çıkmamış önüne insanın merdi
Yüklendi sırtına verdikçe verdi
Yüzleri gülmeyen garibim benim
Gencecik yaşında ağarmış başı
Daha otuz bile olmamış yaşı
Hiç sahip çıkmamış bacı gardaşı
Yüzleri gülmeyen garibim benim
Ne yaparım diye düşünür durur
Çok üzülmüş belli hep kanı kurur
Derdini diyemez yapıyor gurur
Yüzleri gülmeyen garibim benim
Gel derdini anlat Ahmet Erbay’a
Allah emeklerin vermeye zaya
Gururun incinir vermiyor şaya
Yüzleri gülmeyen garibim benim