Açtım ellerimi koydum yüzüme
Efkar bastı yaşlar doldu gözüme
Duygulandım acı düştü özüme
Ağlamamak için tuttum kendimi
Bütün sevdiklerim aklıma geldi
Onların hasreti bağrımı deldi
Kendimi bıraksam gözyaşım seldi
Ağlamamak için tuttum kendimi
Aylar yıllar oldu görmüyor gözüm
Gözümün önünde bir salkım üzüm
Artık çıkmaz oldu tıkandı sözüm
Ağlamamak için tuttum kendimi
Hasret kaldım eşi dostu göremem
Koluya komşuya selam veremem
Hasret kaldım hiç kimseye eremem
Ağlamamak için tuttum kendimi
Ahmet Erbay biraz sonra ağlarım
Bir köşede karaları bağlarım
Duygulandım ciğerleri dağlarım
Ağlamamak için tuttum kendimi