Zalim felek benim yuvamı yıktı
Bundan sonra tövbe olsun gülemem
Sesim çıkartmadı boğazım sıktı
Tövbe olsun bundan sonra gülemem
Gelip gidip kapımızı çalıyor
Sorup izlemeden hemen dalıyor
Sevdiklerim birer birer alıyor
Tövbe olsun bundan sonra gülemem
Öte gitsen gücün bana yetiyor
Hasta sökel çoktur sanki bitiyor
Bizi üzüp kayıp olup yitiyor
Tövbe olsun bundan sonra gülemem
Benden ne istersin bana mı kastın
Yuvamı dağıttın kilidi astın
Hal koymadın bende karalar bastın
Tövbe olsun bundan sonra gülemem
Ne düşersin bu Ahmet’in peşine
Benden uzak olup gitsen işine
Yazık demedin mi yavru eşine
Tövbe olsun bundan sonra gülemem