Yıllar önce düştüm senin eline
İster öldür ister güldür Elif’im
Doksan birde sarılmıştım beline
İster öldür ister güldür Elif’im
Seninle ağladık seninle güldük
İkimiz beraber biz köyden geldik
Biz yarım ekmeği yarıya böldük
İster öldür ister güldür Elif’im
Varlığı yokluğu sineye çektik
Saçlarda ağardı gün be gün çöktük
Bazen hüzünlenip gözyaşı döktük
İster öldür ister güldür Elif’im
Bir gecekonduya yuvayı kurduk
Paramız olmadı bazen aç durduk
Kimseler bilmedi sineye vurduk
İster öldür ister güldür Elif’im
Ahmet Erbay inan sana doymadı
Eşten dosttan kötülüğün duymadı
Seni sevdi el yerine koymadı
İster öldür ister güldür Elif’im