Garip anam beni niye doğurdun
Bu dünyada gün görmedim be anam
Hamurumu suyun ile yoğurdun
Bu dünyada gün görmedim be anam
Ne yaptıysam benim yüzüm gülmedi
Dileklerim hiç yerine gülmedi
Sevenlerim kadir kıymet bilmedi
Bu dünyada gün görmedim be anam
Hep ağladım bir gün durmadı yaşım
Bir işten tutunsam ağrıdı başım
Zehir oldu bana ekmeğim aşım
Bu dünyada gün görmedim be anam
Sanmayın dünyadan muradım aldım
Ellerim koynumda oturdum kaldım
Bıraktım her şeyi kendimi saldım
Bu dünyada gün görmedim be anam
Ahmet Erbay oturmuşta ağlıyor
Çok üzülmüş karaları bağlıyor
Çaresizlik ciğerlerin dağlıyor
Bu dünyada gün görmedim be anam