Eylülün yirmi dördü
Saçlarını kim ördü
Kurban olduğum Allah
Bu gözler neler gördü
Ateşi döşüyordum
Közünü deşiyordum
Yaratan seni verdi
Yatarken üşüyordum
Arada darılıyom
Hırsımdan yarılıyom
Küsüp te barışınca
Sımsıkı sarılıyom
Söyletmeyin doluyum
Saçlarımı yoluyum
Sen benim her şeyimsin
Sana kurban oluyum
Sarılıp yatmak güzel
Keyfini çatmak güzel
Bu yalancı dünyanın
Anasın satmak güzel
Malı mülkü nedelim
Biraz bayram edelim
Ver elini elime
Buralardan gidelim
Armut elma soymadım
Ele gönül koymadım
Usul boylu yarimi
Öpe öpe doymadım
Gelme elin yonuna
Sarıldım yar boynuna
Üzerimi soyundum
Girdim yarin koynuna
Sabahtan erken kalktım
Gittim ocağı yaktım
Varıp durdum başına
Yar uyudu ben baktım
Uzat bana elini
Saram ince belini
Bu Ahmet Erbay öpsün
Dudağını dilini