Ağlama diyorlar gel de ağlama
Yar beni bırakıp ellere gitti
Oturup düşünüp kara bağlama
Yar beni bırakıp ellere gitti
Durmadan ağlarım dinmiyor yaşım
Bir türlü dertten eh olmaz başım
Bana zehir oldu ekmeğim aşım
Yar beni bırakıp ellere gitti
Beni tercih etti yaban ellere
Bizi konuşurlar düştük dillere
Derdimi dökerim esen yellere
Yar beni bırakıp ellere gitti
Bana söz vermişti sözünü yedi
Seni deli gibi seviyom dedi
Girdi aramıza bir kara kedi
Yar beni bırakıp ellere gitti
Çok üzdü muhannet Ahmet Erbay’ı
Şansına düşen bu muydu payı
Sizlerde duyum emmi ve dayı
Yar beni bırakıp ellere gitti