Küçücük yavrumu verdim toprağa
Ben bu derde dayanamam ölürüm
Sararıp da soldum döndüm yaprağa
Ben bu derde dayanamam ölürüm
Çok mutlu olurdum deyince anam
Yitirdim yavrumu nasıl dayanam
Derdim bir değil ki hangine yanam
Ben bu derde dayanamam ölürüm
Kimseleri kırmaz yerdeydi yüzü
Bizlerden başkasın görmezdi gözü
Ağzında dili yok çıkmazdı sözü
Ben bu derde dayanamam ölürüm
Gencecik yavrumu çok erken aldı
Demedin anası yavrusuz kaldı
Daha doymamıştım elimden çaldı
Ben bu derde dayanamam ölürüm
Ahmet Erbay yavrum orda buymasın
Hiç kimseyi bağrı yanık koymasın
Ben doymadım topraklarda doymasın
Ben bu derde dayanamam ölürüm