Uçma yükseklerden bir gün inersin
Attan inip boz eşeğe binersin
Fırtına misali yağar dinersin
Bu dünya kimseye kalmaz efendim
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz
Gözünü kapatıp harama dalmaz
Dürüst olan biri hiçbir şey çalmaz
Bu dünya kimseye kalmaz efendim
Sakın ha kimsenin hakkını yeme
Beni hor görüp te gariban deme
Harama dokunma olursun seme
Bu dünya kimseye kalmaz efendim
Yetim hakkı yeme gün gelir çıkar
Asla anlamazsın bu seni yıkar
Bütün bu olanlar canını sıkar
Bu dünya kimseye kalmaz efendim
Mala tamah eder gözü doymuyor
Hiç kimseyi adam sayıp koymuyor
Bir gün ölecektir ama duymuyor
Bu dünya kimseye kalmaz efendim
Bende bir insanın hor görme beni
Ahmet Erbay yoksa af etmez seni
Ölüp gideceksin gelmezsin yeni
Bu dünya kimseye kalmaz efendim