Bire aldığını satamaz beşe
Bir şeyler yapıp ta giremez işe
Çalışıp çırpınıp bakamaz eşe
Sade beceriksiz birine düştüm
Çıkmıyor evden durmadan yatar
Bir şey söylenmiyor hep bana çatar
Sevdirmez kendini habire batar
Sade beceriksiz birine düştüm
Gündüzün mekânı kahve köşesi
Akşam eve gelir içki şişesi
Bıktım artık boyu yere düşeşi
Sade beceriksiz birine düştüm
Dışarıya çıkıp işte aramaz
Yatıyor yanıma öpüp saramaz
Hem de huysuz yaramaz mı yaramaz
Sade beceriksiz birine düştüm
Evi geçindirmek kime düşüyor
Bilmez ki mutfakta neler pişiyor
Kombiyi kısıyoz herkes üşüyor
Sade beceriksiz birine düştüm
Fatura yatmadı kestiler suyu
Çok tembel alıştı çok kötü huyu
Kendi düşer bir gün kazdığı kuyu
Sade beceriksiz birine düştüm
Üst üstüne birikiyor fatura
Gelip kesecekler bakmaz hatıra
Yer çimlendi hep otura otura
Sade beceriksiz birine düştüm
Bilmiyor ki bu ev nasıl dönüyor
Bunun için ne ocaklar sönüyor
Belki de Ahmet’in sabrın deniyor
Sade beceriksiz birine düştüm