Bayağı çökmüşün kaç oldu yaşın
Simsiyah dururdu ağarmış başın
Girmiş birbirine kirpiğin kaşın
Saçların ağardı çöktün be Ahmet
Yaşlanmış bitmişte fark etmez bile
Anlatsam yıllarca sığmaz ki dile
Saymakla biter mi çektiğin çile
Onulmaz çileler çektin be Ahmet
Zalim kader hiç sırtımdan inmedi
Bir gün olsun başkasına binmedi
Gece gündüz gözyaşım da dinmedi
Amma da gözyaşı döktün be Ahmet
Yollarım gitmiyor gamım kederim
Bir gün olsun gülmedi ki kaderim
Böyle kader ile ben ne ederim
Kaderine boyun büktün be Ahmet
Seslenirim cevap vermez çağrıma
Ahmet’i bulursun gider ağrıma
Vura vura bak çürüttüm bağrıma
Vurarak bağrını söktün be Ahmet
Tebrikler Ahmet bey..
Hayat bizim için hep aynı.
Aynen öyle Ali bey, hayat insana neler neler yaşatıyor, yorumlarınız için çok teşekkür ederim.