Yazar: Ahmet Erbay

Bütün gençliğimi yaşadım sende
Ahtım kaldı sende Sekücek köyü
Çok anılar koydun inan ki bende
Ahtım kaldı sende Sekücek köyü

Ayak izim kaldı dağın taşında
O yari bekledim çeşme başında
Sevdalandım ona yirmi yaşında
Ahtım kaldı sende Sekücek köyü

Yaşamadım gençliğimi orada
Sevda çektim eremedim murada
Köyde doğdum ama doydum burada
Ahtım kaldı sende Sekücek köyü

Yıllar geçse ben köyümü özlerim
Fırsat bulup gitmek için gözlerim
Anlatmakla bitmez benim sözlerim
Ahtım kaldı sende Sekücek köyü

Ahmet Erbay derki çok vardır anım
Sılayada gitmek istiyor canım
Kesseniz köyüme akıyor kanım
Ahtım kaldı sende Sekücek köyü

Yorum Bırak

Bekliyorum bir gün tutacak ahım
Ah ettikçe ahım tutsun yar seni
Bedduam duyacak o ulu şahım
Ah ettikçe ahım tutsun yar seni

Çıkmasın koynunda kalsın ellerin
Soğusun buzlara dönsün bellerin
Durmadan konuşan dursun dillerin
Ah ettikçe ahım tutsun yar seni

Yüzlerin gülmesin karalar bürün
Aç susuz kalasın daima sürün
Dertleri çekerek İnşallah çürün
Ah ettikçe ahım tutsun yar seni

Ahımı aldıkça dinmesin yaşın
Dilerim tanrıdan ağrısın başın
Yaşlar ile dolsun kirpiğin kaşın
Ah ettikçe ahım tutsun yar seni

Bunları görür mü Ahmet Erbay’da
Sürün dertlerine bulama fayda
Ecelin yetmesin günleri sayda
Ah ettikçe ahım tutsun yar seni

Yorum Bırak

Teklif ettim hayır dedin her zaman
Yaşlandık gidiyoz hallerim yaman
Güzelim gençliğin geçmeden aman
Gençlik gitti aha şurda ne kaldı

Gençlik gider hiç bir şeye yaramaz
Yaş ilerler çağırsanda varamaz
Gel sar desen kollar bile saramaz
Gençlik gitti aha şurda ne kaldı

Bu günler geçiyor vakit dolacak
Güzel bedenimiz toprak olacak
Kız benim olsan sanki nolacak
Gençlik gitti aha şurda ne kaldı

Yaşlandık gidiyoz tükendi ömür
Kül oldu karardı kalmadı kömür
Haktan emir geldi böyledir emir
Gençlik gitti aha şurda ne kaldı

Hayır dedin aha gençlik kalmadı
İki seven muradını almadı
Ömür bitti işte Ahmet olmadı
Gençlik gitti aha şurda ne kaldı

Yorum Bırak

Gelin oldun hayırsızın birine
Mutlu musun aha şimdi sevin yar
Gelmedi bak dileklerin yerine
Mutlu musun aha şimdi sevin yar

Davul bile çalar dengi dengine
Tamah edip hiç güvenme zengine
Bir ona bak birde kendi kendine
Mutlu musun aha şimdi sevin yar

Çok iyi bak meymenet yok sözünde
Adam değil nur kalmamış yüzünde
Yazık olmuş çabuk düşmüş gözünde
Mutlu musun aha şimdi sevin yar

Tarak olsa saç tararım kelinden
Çok kötüymüş saramaz ki belinden
Yakışmıyor tutma bari elinden
Mutlu musun aha şimdi sevin yar

Maymuna benziyor çirkinin biri
Çok zayıf yanında kalamaz diri
Şu Ahmet Erbay’ın aranır yeri
Mutlu musun aha şimdi sevin yar

Yorum Bırak

Seni görür görme vuruldum sana
Beni istemedin aha ne oldu
Kesinlikle olmaz demiştin bana
Beni istemedin aha ne oldu

Sende kaldı benim genç iken gözüm
Yalvardım yakardım geçmedi sözüm
Bir daha demeye kalmadı yüzüm
Beni istemedin aha ne oldu

Eninde sonunda kötüye vardın
Eşin çok çirkinmiş sen nasıl sardın
İsteyen mi yoktu sademi dardın
Beni istemedin aha ne oldu

Yazık olmuş diyor kız seni gören
Perişan giyinmiş sanki bir ören
Çok günaha girmiş kanına giren
Beni istemedin aha ne oldu

Ahmet Erbay bir çirkine düşmüşsün
Kendi kuyunu da kendin eşmişsin
Yazık olmuş sana derdin deşmişsin
Beni istemedin aha ne oldu

Yorum Bırak

Yükledim göçümü nere giderim
Sizin olsun bura daha ne derim
Nere gitsem benle gider kaderim
Aha ben gidiyom hep sizin olsun
Bu koca İstanbul sizlere kalsın

Hani nerde kaldı beyler bayanlar
Doğru sözü yanlış yola yayanlar
Demediğim sözü dedi diyenler
Aha ben gidiyom hep sizin olsun
Bu koca İstanbul sizlere kalsın

Nasıl dayanırım ben gardaşıma
Hiç ayrılık gelmemişti başıma
Bakmaz oldu felek akan yaşıma
Aha ben gidiyom hep sizin olsun
Bu koca İstanbul sizlere kalsın

Ben gidiyom bura kalsın sizlere
İnanma duymadan yalan sözlere
Ahmet Erbay neler olur bizlere
Aha ben gidiyom hep sizin olsun
Bu koca İstanbul sizlere kalsın

Yorum Bırak

Neler gelir neler benim dilime
İçimden geleni ah yazabilsem
Yazmak istiyorum birkaç kelime
İçimden geleni ah yazabilsem

Suçlu sayılıyor konuşan yazan
O kadar çok ki kuyunu kazan
Fırtına misali esiyor hazan
İçimden geleni ah yazabilsem

Sözlerim ağzımdan çıktı çıkacak
Dilimden düşenler beni yakacak
Çok söz var ama böyle çakacak
İçimden geleni ah yazabilsem

Durmadan yiyorum kendi kendimi
Söyleyip yazsam da yıksam bendimi
Suçlu sayılırsın bir şey dendi mi
İçimden geleni ah yazabilsem

Yiyorum kendimi ağzım açılmaz
İçimden gelenler döküp saçılmaz
Kıvırıp çevirip gözden kaçılmaz
İçimden geleni ah yazabilsem

Ahmet Erbay düşüncemi yazamam
Konuşup ta kendi kuyum kazamam
Yetkim yoktur hiç kimseye kızamam
İçimden geleni ah yazabilsem

Yorum Bırak

Şu dünyada muradımı almadım
Gözüm kaldı hiçte mutlu olmadım
İstediğim yapıp huzur bulmadım
Ah yalancı dünya yıkılasın sen

Hiç neşem olmadı huzurum kaçtı
Kahpe felek bana yaralar açtı
Toplanayım dedim habire saçtı
Ah yalancı dünya yıkılasın sen

Hayatımı yaşayıp ta gülmedim
Silkelenip bir kendime gelmedim
Günümü de gün etmeyi bilmedim
Ah yalancı dünya yıkılasın sen

Ah ile vah ile gençliğim geçti
Bu şans ile kader hep beni seçti
Huzurum bozmaya kavil mi biçti
Ah yalancı dünya yıkılasın sen

Bu Ahmet’in güldürmedi yüzünü
Açtırmadın bir an olsun gözünü
Hiç kimseye geçirmedin sözünü
Ah yalancı dünya yıkılasın sen

Yorum Bırak

Yolu denetlerken düşmüş tuzağa
Tuzağa mı düştün ah şehit yavrum
Bombalar kaldırmış atmış uzağa
Tuzağa mı düştün ah şehit yavrum

Üç değil beş değil saydılar yedi
Şehit olduğunda acep ne dedi
Mayın mı patladı kurşun mu yedi
Tuzağa mı düştün ah şehit yavrum

Yolunu bekliyor kuzusu yâri
İzine gelip te görseydi bari
Bir kere görmekti onların zari
Tuzağa mı düştün ah şehit yavrum

Neden şehit olur körpe kuzular
Yıllar geçse bile gönül arzular
Acaba kimlerin kalbi sızılar
Tuzağa mı düştün ah şehit yavrum

Söylen yavrum demedi mi sözünü
Ne dedi de nasıl yumdu gözünü
Açın bir yol son kez görem yüzünü
Tuzağa mı düştün ah şehit yavrum

Kim besliyor acep kimin itleri
Ahmet Erbay ayıklayın bitleri
Çok yatmasın çalıştırın mitleri
Tuzağa mı düştün ah şehit yavrum

Yorum Bırak

Ah İstanbul bilsem sana göçmezdim
Anadan babadan asla geçmezdim
Köyümü bırakıp seni seçmezdim
Ah İstanbul sana ben niye geldim

Hanım sinirlenir yüzüne bakmaz
Evlat babasını birazcık takmaz
İşaret edersin davadan çalmaz
Ah İstanbul sana ben niye geldim

Hiç bir kimse dinlemiyor sözünü
Bir şey desen ağartıyor gözünü
Laf ettirmez hemen asar yüzünü
Ah İstanbul sana ben niye geldim

Bir şeyler istersin yalandan duymaz
Küçüğünü sevip büyüğün saymaz
Seni asla büyük yerine koymaz
Ah İstanbul sana ben niye geldim

Yolda gidemezsin trafik çoktur
Hastaya parasız bakmıyor doktor
Havası çok kötü oksijen yoktur
Ah İstanbul sana ben niye geldim

Çağırsan yanına gelmiyor beri
Yardım istiyorsun bakmıyor geri
Yaşlıya sakata vermiyor yeri
Ah İstanbul sana ben niye geldim

Ahmet’i bitirdi havası suyu
Burda insanların değişik huyu
Her şeyi doğaldı özledim köyü
Ah İstanbul sana ben niye geldim

Yorum Bırak