Bu kadar yolu boşuna çektim
Sanki anam evde bekliyor gibi
Kimseler yoktu o anda çöktüm
Sanki anam evde bekliyor gibi
Doksan dört yılında yitirdim onu
Sanki gelmiş idi dünyanın sonu
Ağladım değişti sesimin tonu
Sanki anam evde bekliyor gibi
Vardım köyümüze kapıda durdum
Viraneye dönmüş vatanım yurdum
Orada annemin hayalin kurdum
Sanki anam evde bekliyor gibi
Ana yok baba yok kilitli kapı
Tamamen ıssız kocaman yapı
Çevrili arsası çok büyük çapı
Sanki anam evde bekliyor gibi
Kimseler çıkmadı oraya çöktüm
Oturdum kapıya gözyaşı döktüm
Ağladım sızladım her yanı söktüm
Sanki anam evde bekliyor gibi
Ahmet Erbay’ım kapıyı gerdim
Besmele çekip içeri girdim
Hayali karşımda annemi gördüm
Sanki anam evde bekliyor gibi