Derdimden inliyor dağlar taşlar
Bir derdim bitmeden diğeri başlar
Durmadan akıyor gözümden yaşlar
Akan gözyaşlarım sel oldu anam
Baba evimize kilit vurdular
Yavrunlar evlenip yuva kurdular
Çoluk çocuk hep beraber durdular
Şimdi yavruların el oldu anam
Dertlerimi döksem rüzgara yele
Dillere sığmaz ki söylesem hele
Ne var ne yok hepsin alırsak ele
Rüzgarla savruldu yel oldu anam
Zor oluyor anam sizlerden ayrı
Yavrular gelmeden yemezdin sayrı
Utanmak sıkılmak kalmadı gayrı
Saçlarım döküldü kel oldu anam
Ahmet Erbay burda yüreğin dağlar
Kalmadı tükendi eridi yağlar
Zalim kader benim yolumu bağlar
Yüce dağ başına bel oldu anam