Yokluklar içinde beni büyüttün
Destek oldun emekleyip yürüttün
Adım attım düşe kalka yürüttün
Senin emeklerin ödenmez anam
Büyüsün diyerek sütünü verdin
Ben sana kurban oluyum derdin
Bizi doyurur da sen sonra yerdin
Senin emeklerin ödenmez anam
Hasta olsam bekler idin bıkmadan
Acızlanıp kaşın bile yıkmadan
Katlanırdın hiç canını sıkmadan
Senin emeklerin ödenmez anam
Daha çocuk derdin kaç olsa yaşım
Yetişirsin dara düşünce başım
Sayende kazandım ekmeğim aşım
Senin emeklerin ödenmez anam
Büyüttün ellere muhtaç etmeden
Her birimiz bir yerlere gitmeden
Vadeniz yetip te ömür bitmeden
Senin emeklerin ödenmez anam
Bu Ahmet Erbay’da kurbandır sana
Ne yapsam da yerin dolmuyor ana
Bir kötü kelime etmedin bana
Senin emeklerin ödenmez anam