Çenesi durmuyor hep bana çatar
Dönüyor ardını yanıma yatar
İki laf edemem lafımız batar
Dur bakalım bunun sonu nolacak
Darılıp küsünce çıkmıyor sesi
Hayırdır inşallah bu neyin nesi
Bir kere yılmıyor etmiyor pesi
Dur bakalım bunun sonu nolacak
Gözüme bakmıyor kaşını yıkar
Dediğim dedik hep üste çıkar
Bizim bu halimiz beni çok sıkar
Dur bakalım bunun sonu nolacak
İnattır kendini hep sanır haklı
Bu suskun halinde gör neler saklı
Gün gelip başına gelecek aklı
Dur bakalım bunun sonu nolacak
Bu Ahmet Erbay’a arada küser
Küs kalır selamı sabahı keser
Arada sırada yel gibi eser
Dur bakalım bunun sonu nolacak