Bundan sonra ben köyüme gidemem
Ne hısım akraba ne eş dost kaldı
Gidip oralarda bayram edemem
Ne hısım akraba ne eş dost kaldı
Evimiz barkımız bomboş duruyor
Gidip gördüğümde kanım kuruyor
Kendini bilmezler bir laf vuruyor
Ne hısım akraba ne eş dost kaldı
Tarlaya bahçeye kimseler bakmaz
Girip ocağını kimseler yakmaz
Kapanmış vanadan suları akmaz
Ne hısım akraba ne eş dost kaldı
Balkona koyduğum direk çürümüş
Evin her yanını tozlar bürümüş
Kapının önünde otlar yürümüş
Ne hısım akraba ne eş dost kaldı
Ahmet Erbay nerelerde kalayım
Kimsem yok ki havlusuna dalayım
Kime gidip kapısını çalayım
Ne hısım akraba ne eş dost kaldı