Ne karaymış şu alnımın yazısı
İnsan bir kez olsun gülmez mi kader
Durmaz oldu ciğerimin sızısı
İnsan bir kez olsun gülmez mi kader
Durmadan gözümden yaşlar akıyor
Çoluk çocuk ellerime bakıyor
Benim derdim zaten beni yakıyor
İnsan bir kez olsun gülmez mi kader
Bu başıma kalmadı ki gelmeyen
Doğduğundan gülmez artık gülmeyen
Bana rastlar kadir kıymet bilmeyen
İnsan bir kez olsun gülmez mi kader
Düşünsem başıma ağrılar vurur
Zoruma gidiyor yaparım gurur
Dertlerim içer de sıralı durur
İnsan bir kez olsun gülmez mi kader
Ahmet Erbay söyle nasıl gülecek
Var mı benim dertlerimi bölecek
Azrail peşimden bir gün gelecek
İnsan bir kez olsun gülmez mi kader