Annenin babanın yanında kalmaz
Acından ölseler hiçbir şey almaz
Aylar yıllar geçse kapısın çalmaz
Anayı babayı sormuyor evlat
Evlenip gidince asla bakmıyor
Arada bir sobasını yakmıyor
Anasını babasını takmıyor
Kanasa yarası sarmıyor evlat
Telefon açıp da sormaz halın
Böyle davranarak kırar dalını
Paylaşırlar öldüğünde malını
Ölse de yanına varmıyor evlat
Anne özler çağırıyor yanına
Gelmeyince dokunuyor kanına
Sarılıp boynuna basar canına
Eğlenip yanında durmuyor evlat
Ahmet Erbay yavruların özlüyor
İki gün gelmese yolun gözlüyor
Geleni geçeni camdan izliyor
Rüyanı hayıra yormuyor evlat