İçimden gelmiyor köyüme gitmek
Hiç canım çekmiyor sen yokken anam
Baba vatanını ziyaret etmek
Hiç canım çekmiyor sen yokken anam
Kendi evimize giremez oldum
Dolaşıp etrafı göremez oldum
Dostlara selamım veremez oldum
Hiç canım çekmiyor sen yokken anam
Terk ettim köyümü küçük yaşında
Hep gelirdim sen olsaydın başında
Çok anım var toprağında taşında
Hiç canım çekmiyor sen yokken anam
Gözümde tütüyor o yüce beller
Burda köyüm gibi esmiyor yeller
Asla senin gibi sarılmaz eller
Hiç canım çekmiyor sen yokken anam
Ahmet Erbay yokluğunu arıyor
Anam diye yad elleri sarıyor
Anası babası olan varıyor
Hiç canım çekmiyor sen yokken anam