Kadir mevlam gençliğimi almadan
El ayak tutarken beden salmadan
Yaşlanıpta el eline kalmadan
Ölüm kurtuluştur sürünmektense
Ben kalmayım kimselerin eline
Su ver demem torun ile geline
Dokunmayım hiç kimsenin teline
Ölüm kurtuluştur sürünmektense
Ben öleyim yaşlanıpta düşmeden
Vura vura şu bağrımı deşmeden
Elim tutup su içerken çeşmeden
Ölüm kurtuluştur sürünmektense
Benden acızlanır oğlum ve kızım
Hastalık çökecek artacak sızım
Yaşlılık gelip te kesmeden hızım
Ölüm kurtuluştur sürünmektense
Neye yararsın ki yaş olsa yetmiş
Dişlerin koyarsın sanırsın yitmiş
Derlerki Ahmet senden iş bitmiş
Ölüm kurtuluştur sürünmektense