Ay: Eylül 2021

Köyüm sende kendi evim olsaydı
Yıllık iznim bitenece kalırdım
Gelen giden misafirim dolsaydı
Yıllık iznim bitenece kalırdım

Çok güzel oluyor suyu havası
Benim derdim sade sağlık davası
Evim olsa yıllık iznim savası
Yıllık iznim bitenece kalırdım

Dağlarında taşlarında gezerdim
Irmağında göllerinde yüzerdim
Gezer tozar bir ay orda bezerdim
Yıllık iznim bitenece kalırdım

Her gözeden bir avuç su içerdim
Deresinden hoplayarak geçerdim
Ekin eker tanesini seçerdim
Yıllık iznim bitenece kalırdım

Ahmet Erbay köy özlemi çekiyor
Yaşı geldi gün geçtikçe çöküyor
Arada bir gözyaşları döküyor
Yıllık iznim bitenece kalırdım

Yorum Bırak

Annemi babamı kaybettim çoktan
Oturdum ağladım hayli bir zaman
Ne gelse başıma bilirim haktan
Oturdum ağladım hayli bir zaman

Onların yokluğu aklıma geldi
Aklıma geldikçe bağrımı deldi
Mendil yetişmiyor gözyaşım seldi
Oturdum ağladım hayli bir zaman

Ellerim koynumda düşündüm durdum
Aklıma geldikçe çok hayal kurdum
Bana zindan oldu vatanım yurdum
Oturdum ağladım hayli bir zaman

Andıkça akıyor gözümden yaşlar
Ahımdan inliyor dağlar ve taşlar
Hüzünle dolunca akmaya başlar
Oturdum ağladım hayli bir zaman

Ahmet Erbay ataların özlüyor
Çıksa gelse diye yolun gözlüyor
Gizli ağlar gözyaşını gizliyor
Oturdum ağladım hayli bir zaman

Yorum Bırak

Köylüler çalışır bahçede bağda
Tüketenler üretene muhtaçtır
Çökelek peyniri yoğurtla yağda
Tüketenler üretene muhtaçtır

Çiftçiler tarlaya ekin ekerler
Zamanı gelince dikme dikerler
Meyveyi dalından tek tek dökerler
Tüketenler üretene muhtaçtır

Zor şartlar altında yaparlar tarım
Bir işe girişse bırakmaz yarım
Elması armudu ayvayla narım
Tüketenler üretene muhtaçtır

Onlar üretiyor içtiğin sütü
Kasapta markette tonlarca eti
Üretim olmasa işin çok kötü
Tüketenler üretene muhtaçtır

Ahmet Erbay baş tacıdır üreten
Emekçi canlardır yoktan türeten
Hazırcı biridir varı tüketen
Tüketenler üretene muhtaçtır

Yorum Bırak

Köyünü bırakıp gitme şehire
Göçme gardaş göçme köyünden göçme
Ekmeğin aşın da döner zehire
Göçme gardaş göçme köyünden göçme

Dolaşır her yeri bulamaz işin
Lafın sözün geçmez dinlemez eşin
Evlere kirayı isterler peşin
Göçme gardaş göçme köyünden göçme

Faturaya gider yarı maaşın
Zehir olur sana ekmeğin aşın
Bir türlü beladan kurtulmaz başın
Göçme gardaş göçme köyünden göçme

Ev sahibi gelip istiyor kira
Herkes orda çile çekiyor zira
Alıp içemezsin bir şişe bira
Göçme gardaş göçme köyünden göçme

Ahmet Erbay gibi naçar kalırsın
Gider ondan bundan borçta alırsın
Göçüp gittiğine pişman olursun
Göçme gardaş göçme köyünden göçme

Yorum Bırak

Bacı gardaş kimse sormadı bana
Annem babam verdi ben istemedim
Dediler münasip görmüşüz sana
Annem babam verdi ben istemedim

Benimde el gibi sevdiğim vardı
Sözümüz söz dedik vefalı yardı
Şimdi bakıyorum yad eller sardı
Annem babam verdi ben istemedim

Gizli gizli sevdim eller duymadı
Çok sevmiştim deli gönül doymadı
Varmam dedim annem babam koymadı
Annem babam verdi ben istemedim

Büyüklerin ne diyorsa olurdu
Seven sevdiğini çok zor bulurdu
Sevenleri ayırmasan nolurdu
Annem babam verdi ben istemedim

Ahmet Erbay sevenleri ayıma
Mutlu olsun sen geçimi kayırma
Reklam edip sen kendini duyurma
Annem babam verdi ben istemedim

Yorum Bırak

Dünya güzelinden çok daha güzel
Bir çirkine düşmüş şansa bakın ya
Yaratan yaratmış her yerin özel
Bir çirkine düşmüş şansa bakın ya

Çok çirkinmiş yakışmamış yanına
Böyle birin saramaz ki canına
Söyle hele kimler girdi kanına
Bir çirkine düşmüş şansa bakın ya

Yazık insan böyle birin seçer mi?
Bu çirkinle bunca ömür geçer mi?
Söz verip te kavil karar biçer mi?
Bir çirkine düşmüş şansa bakın ya

Kocan çirkin sende amma güzelsin
Menendin yok şu dünyada özelsin
Unutulmaz herkes için ezelsin
Bir çirkine düşmüş şansa bakın ya

Ahmet Erbay gözlerini alamaz
Yazık olmuş böyle bir şans olamaz
Bu çirkinle ömür boyu kalamaz
Bir çirkine düşmüş şansa bakın ya

Yorum Bırak

Bu gün nazlı yârden bir haber aldım
Bunları duyunca öylece kaldım
Oturdum bir zaman hayale daldım
Sakın sık sık bize gelmesin demiş

Söylen ona sık geçmesin yanımdan
Onu çok severim sanki kanımdan
Kıskanırım billah kendi canımdan
Beni gördüğünde gülmesin demiş

Düşmanlarım girmek ister araya
Böyleleri merhem olmaz yaraya
Koydum seni koynumdaki saraya
Söylen beni suçlu bilmesin demiş

Sevgide saygıda hep iki başlı
Alsın yüzükleri değerli taşlı
Beni gördüğünde gözlerim yaşlı
Ağlarsam yaşımı silmesin demiş

Ahmet Erbay burda bitti sözlerim
Söylen onu canımdan çok özlerim
Her fırsatta yollarını gözlerim
Görünce bağrımı delmesin demiş

Yorum Bırak

Köyünü bırakıp şehire göçmüş
Neyi var neyi yok hepsinden geçmiş
Doymayıp zoraki gurbeti seçmiş
Köylüleri zorda koydun İstanbul

Mal davar hepsi ne varsa satar
Alıp parasını cebine atar
Üç beş ay geçmeden tamamen batar
Köylüleri zorda koydun İstanbul

Dolaşır her yanı bulamaz işi
Ekmek aş parası istiyor eşi
Yardımcı olmuyor ona bir kişi
Köylüleri zorda koydun İstanbul

Erkekleri işsiz evde yatıyor
Kadınları ev işinde batıyor
Harçlık için buzdolabın satıyor
Köylüleri zorda koydun İstanbul

Ahmet Erbay gurbet elde çürüdü
Parası yok borç her yanı bürüdü
Ev sahibi üzerine yürüdü
Köylüleri zorda koydun İstanbul

Yorum Bırak

Ağlayarak bu sözleri yazarım
Yavrum deyip bir kez sarılamadım
Boyuna posuna değmez nazarım
Yavrum deyip bir kez sarılamadım

Durmadan akıyor gözümden yaşlar
Mecburen basarım bağrıma taşlar
Çocuk muyum diye bizlere başlar
Yavrum deyip bir kez sarılamadım

Öpüp kokluyorduk küçük yaşında
Hasta olsan bekliyorduk başında
Şimdi koca insan durur karşında
Yavrum deyip bir kez sarılamadım

Öpmek istiyorum seni doyunca
Yaklaşsan yanına kendi boyunca
Şimdi gidiyoruz senin suyunca
Yavrum deyip bir kez sarılamadım

Ahmet Erbay yavrusuna doymadı
Gizli sevdim işitmedi duymadı
Annen baban sana gönül koymadı
Yavrum deyip bir kez sarılamadım

Yorum Bırak

Şu benim köyümü şaşırır gören
Hayretle bakıyor içine giren
Yıkılmış evleri her yanı ören
Sırtımı duvara verdim ağladım

Kalmamış kimseler tütmüyor baca
Sokakta kimseler bakmıyor aca
Çürümüş dökülmüş baksana saca
Yüzümü toprağa sürdüm ağladım

Engel olamadım gözüm yaşına
Yüzüm sürdüm toprağına taşına
Vardım anne baba mezar başına
Ellerim belimde durdum ağladım

Burdan varıp arabayla girince
Birkaç eşe dosta selam verince
Köyümün durumun öyle görünce
Elimi dizime vurdum ağladım

Ahmet Erbay her yer virane olmuş
Yıkılmış evleri örenle dolmuş
Kurumuş ağaçlar yaprağı solmuş
Oturdum hayaller kurdum ağladım

Yorum Bırak