Ay: Ağustos 2021

Hiç gülmedim yıllar yılı ağladım
Bırak felek birazda ben güleyim
Dertle doldum karaları bağladım
Bırak felek birazda ben güleyim

Efkarım inletir dağları taşı
Durmadan akıyor gözümün yaşı
Hep kabuk bağladı sinemin başı
Bırak felek birazda ben güleyim

Her gün kara kara düşündüm durdum
Turdum kenarda çok hayal kurdum
Bazen sinirimden bağrıma vurdum
Bırak felek birazda ben güleyim

Gelen vurdu giden vurdu gülmedin
Çok acılar çektim yine ölmedin
Kadersizim hiç kendime gelmedim
Bırak felek birazda ben güleyim

Ahmet Erbay çare yoktur derdine
Rastlamadım insanların merdine
Benden selam olsun her bir ferdine
Bırak felek birazda ben güleyim

Dostum dedim yılan gibi soktular
Her tarafta o kadar ki çoktular
Dara düştüm hiçbir kimse yoktular
Eşi dostu düştüğümde anladım

Yardım istediğim vermedi destek
Duymazdan gelerek oldular köstek
Bütün eşe dosta gönderdim istek
Eşi dostu düştüğümde anladım

İmdat beklediğim benden kaçtılar
Beni karalayıp tehdit saçtılar
Uzak durup aramızı açtılar
Eşi dostu düştüğümde anladım

Ne desem ret etti karşı durdular
Kimse acımadı gelen vurdular
Canım dediklerim tuzak kurdular
Eşi dostu düştüğümde anladım

Ahmet Erbay kimse tutmaz elimi
Dost bildiğim kırdı benim belimi
Gelen giden herkes yoldu telimi
Eşi dostu düştüğümde anladım

Anne baba evlatların büyütür
Bir anne babaya bakamaz evlat
Yavruların sevgi ile eğitir
Bir anne babaya bakamaz evlat

Canı sıkılınca babaya çatar
Anneye kızınca kapıya atar
Sıcacık evinde zevk ile yatar
Bir anne babaya bakamaz evlat

Elkızları gelir girer araya
Elin oğlu merhem olmaz yaraya
Anne baba dertli başlar naraya
Bir anne babaya bakamaz evlat

Gece gündüz akar gözünün yaşı
Kendine bakamaz bitlenir başı
Hiç kimse istemez bacı gardaşı
Bir anne babaya bakamaz evlat

Ahmet Erbay durmaz ettiği sözler
Annenin babanın ölmesin gözler
Halbuki gün gelir onları özler
Bir anne babaya bakamaz evlat

Bire cahil dinle sözlerim size
Ölüsünden bile korkar oldunuz
Yaşasa sizleri getirir dize
Ölüsünden bile korkar oldunuz

Kimde ne var kimde ne yok bilinmez
Kalbe yazdık ömür boyu silinmez
Birlik olan hiçbir kimse bölünmez
Ölüsünden bile korkar oldunuz

Bütün her tarafta asılır resmi
Yazılmış kalplere silinmez ismi
Sahtelik bulunmaz her şeyi resmi
Ölüsünden bile korkar oldunuz

Yaşasa kim bilir neler yapardı
Konuşanlar çenesini kapardı
Ayrım yapmaz milletine tapardı
Ölüsünden bile korkar oldunuz

Ahmet Erbay sevgin doldu taşıyor
Hiç ölmedi gönüllerde yaşıyor
Bazıları hep haddini aşıyor
Ölüsünden bile korkar oldunuz

Bende anlamadım ne çabuk geçti
Gençlik elden gitti ne kaldı şurda
Bu kötü kaderim hep beni seçti
Gençlik elden gitti ne kaldı şurda

Günlerim su gibi geçip gidiyor
Aylarım yol almış veda ediyor
Yıllarım konuşsun bana ne diyor
Gençlik elden gitti ne kaldı şurda

Saçlarım ağardı büküldü belim
Yaşlandım durmadan titriyor elim
Konuşmam zorlaştı sürçüyor dilim
Gençlik elden gitti ne kaldı şurda

Gözlerim görmüyor yakın uzağı
Azrail yakında kurar tuzağı
Temmuzda üşüdüm giydim kazağı
Gençlik elden gitti ne kaldı şurda

Ahmet Erbay ömür bitti bitecek
Günü gelen aranızdan yitecek
Eşim dostum yara doğru itecek
Gençlik elden gitti ne kaldı şurda

Yedin içtin gezdin yıllardan beri
Sıfırı tükettin sende tükendin
Gariban tükendi bir kemik deri
Sıfırı tükettin sende tükendin

Öksüzün yetimin hakkını yedin
Boş ver başkasını siz rahat edin
Harama el atmam size söz dedin
Sıfırı tükettin sende tükendin

Hak hukuk bilmedin geçersiz yasa
Bütçeler yok oldu boşaldı kasa
Bizlere tek kalan sandalye masa
Sıfırı tükettin sende tükendin

Kendini düşündün yıllar boyunca
Kimseyi takmadın yedin doyunca
Karşı çıktın eleştiren duyunca
Sıfırı tükettin sende tükendin

Ahmet Erbay hakkın helal etmiyor
Kasalar boşaldı yine yetmiyor
Yapıştı koltuğa tövbe gitmiyor
Sıfırı tükettin sende tükendin

Canım dediklerim aldı canımı
Bu zamanda güvenilmez kimseye
Can ciğer dostlarım emdi kanımı
Bu zamanda güvenilmez kimseye

Bütün eşim dostum bilir huyumu
Güvendiğim herkes kazar kuyumu
Gücü yetse yok edecek soyumu
Bu zamanda güvenilmez kimseye

Burun ucu sorar benim halımı
Hiç utanmaz birde çalar malımı
Yakınım bildiğim kırar dalımı
Bu zamanda güvenilmez kimseye

Her fırsatta bana vurur sözünü
Malıma müşküme diker gözünü
Lanet olsun şeytan görsün yüzünü
Bu zamanda güvenilmez kimseye

Ahmet Erbay seni sevenin horlar
Ben suskun kaldıkça sabrımı zorlar
Alıp götürmeye fırsatın kollar
Bu zamanda güvenilmez kimseye

Gurbet ellerine yolladım seni
Gidenler dönüyor sen yine yoksun
Hiç mi özlemedin muhannet beni
Gidenler dönüyor sen yine yoksun

Gözledim yolunu aylardan beri
Ay oldu yıl oldu dönmedin geri
Bir telefon bile açmadın heri
Gidenler dönüyor sen yine yoksun

Seninle gidenler geriye geldi
İnan ki hasretin bağrımı deldi
Oturdum ağladım gözyaşım seldi
Gidenler dönüyor sen yine yoksun

Sen giderken beyaz yoktu başımda
Yaşta yoktu kirpiğimde kaşımda
Yalınız bıraktın bu genç yaşımda
Gidenler dönüyor sen yine yoksun

Ahmet Erbay en eni çok özledim
Gece gündüz yollarını gözledim
Hep ağladım gözyaşımı gizledim
Gidenler dönüyor sen yine yoksun

Zalim dertler içerimi bürüdü
Aha görün çok yaşamam ölürüm
Yana yana her bir yanım çürüdü
Aha görün çok yaşamam ölürüm

Ağlayarak yaş kalmadı gözümde
İyi oku anlam vardır sözümde
Üzüntüden nur kalmadı yüzümde
Aha görün çok yaşamam ölürüm

Ağrılar giriyor benim başıma
Dayanılmaz gözümdeki yaşıma
Garip diye yazın mezar taşıma
Aha görün çok yaşamam ölürüm

Yatağa yatarım uykular tutmaz
Sofraya otursam bir lokma yutmaz
Çektiğim çileyi bir gün unutmaz
Aha görün çok yaşamam ölürüm

Ahmet Erbay gece gündüz yanıyor
Kimse bilmez ciğerlerim kanıyor
Beni gören herkes mutlu sanıyor
Aha görün çok yaşamam ölürüm