İçeriğe geç

Ay: Temmuz 2020

MEĞER

Zaman kötü yalan dünya boğuyor
Bu dünyada yaşamadan soğuyor
Doğan bebek ağlayarak doğuyor
Doğarken ağlayan gülmezmiş meğer

Herkes kaderini kendisi seçer
Mala tamah edip kendinden geçer
Dünyaya gelenler mutlaka göçer
Ahrete gidenler gelmezmiş meğer

Şu dünyanın çekilmiyor sızısı
Ciğerlere işler derin kazısı
Doğuştan yazılır alın yazısı
Alın yazısını silmezmiş meğer

Yağmur yağdığında akıyor seller
En yüksek tepeden esiyor yeller
Annen baban gibi acımaz eller
Kadir kıymetini bilmezmiş meğer

Ahmet Erbay gidemedim yolları
Sarılmaya yetişmedi kolları
İnsana çektiren zalim kulları
Ettiğin çekmeden ölmezmiş meğer

Yorum Bırak

ÖLMEYİP SÜRÜNECEKSİN

Öksüzün yetimin hakkını yedin
Daha dur ölmeyip sürüneceksin
Çıkıp meydanlarda yemedim dedin
Daha dur ölmeyip sürüneceksin

Dinlemezsin hiç kimsenin sözünü
Garibin malına diktin gözünü
Şeytan görsün o suratsız yüzünü
Daha dur ölmeyip sürüneceksin

Buraya gelmeden yoğudu malın
Denizde yüzmezdi küçücük salın
Aç susuz gezenin sormazsın halın
Daha dur ölmeyip sürüneceksin

Çok günahtır nasıl yersin haramı
Çaktırmadan aldın cepten paramı
Halim sorup sarmaz oldun yaramı
Daha dur ölmeyip sürüneceksin

Ahmet Erbay hakkın helal etmiyor
Sanki benim çektiklerim yetmiyor
Yaptıkların hiç aklımdan gitmiyor
Daha dur ölmeyip sürüneceksin

12
Yorum Bırak

ANALARIN EMEKLERİ ÖDENMEZ

Ekmek yapmak için hamur yoğurur
Anaların emekleri ödenmez
Çok zahmet çekerek bizi doğurur
Anaların emekleri ödenmez

Büyütür beslerler verirler emek
Bizi doyurmaya yaparlar yemek
Dünyaları değer bir anne demek
Anaların emekleri ödenmez

Canın yaksan kırıştırmaz kaşını
Şikayet etmeden bekler başını
Ağlasan durmadan siler yaşını
Anaların emekleri ödenmez

Haşa Allah gibi yavruya tapar
Sana bir şey olsa kuş gibi kapar
Her zaman yemeğin iyisin yapar
Anaların emekleri ödenmez

Ahmet Erbay seni bağrına basar
Sanma eller gibi suratın asar
Ne canını yakar ne verir hasar
Anaların emekleri ödenmez

Yorum Bırak

BİR ÇİRKİNE DÜŞTÜN

Beni beğenmedin ellere vardır
Bir çirkine düştün ne güzel oldu
Eninde sonunda çirkini sardın
Bir çirkine düştün ne güzel oldu

Ağzına bak kazma gibi dişleri
Kıl kapatmış görünmüyor döşleri
Yalan olmuş hayalleri düşleri
Bir çirkine düştün ne güzel oldu

Sen istedin diye verdiler ona
Neyim eksin ondan değiştin buna
Çarpık ayakları şuna bak şuna
Bir çirkine düştün ne güzel oldu

Gece gündüz seni durmadan döver
Ana avrat her gün her zaman söver
Adama benzemez kim bunu sever
Bir çirkine düştün ne güzel oldu

Ahmet Erbay dinlemedi sözünü
Seni mağdur eder asar yüzünü
Durmadan morartır iki gözünü
Bir çirkine düştün ne güzel oldu

Yorum Bırak

AKLIMA GELDİ AĞLADIM

Gurbet ellerinde ağrıdı başım
Acaba ne yapar yaren yoldaşım
Arayıp sormuyor bacım gardaşım
Bacımlar aklıma geldi ağladım

Komşular ne işler emmi ve dayı
Çörek börek yapan dağıtır payı
İçerdik beraber semaver çayı
Komşular aklıma geldi ağladım

Köyde kaldı benim gariban babam
Ölünceye kadar gösterdim çabam
Seni kurtarmaya satardım abam
Babamlar aklıma geldi ağladım

Yıllar önce kayıp ettim anamı
Kahpe felek tüm garezin bana mı
Azrail’in kini tatlı cana mı
Anamlar aklıma geldi ağladım

Ahmet Erbay yavruları özledim
Gelir diye kapıları gözledim
Bende kalan resimlerin izledim
Yavrular aklıma geldi ağladım

Yorum Bırak

YAVRULAR AKLIMA GELİNCE

Hastane köşesi mekanım oldu
Yavrular aklıma gelince yazdım
Aklıma geldikçe gözlerim doldu
Yavrular aklıma gelince yazdım

Bana mekan oldu en son köşesi
Bir türlü bitmiyor serum şişesi
Çok uzun yatanın kalmaz neşesi
Yavrular aklıma gelince yazdım

Doktorlar peş peşe vizit geziyor
Burda garip kalmak beni eziyor
Ranzada yatarak insan beziyor
Yavrular aklıma gelince yazdım

Hasret kaldım yavruları özlerim
Ziyarete gelir diye gözlerim
Her gün ağlar gözyaşımı gizlerim
Yavrular aklıma gelince yazdım

Ahmet Erbay selam söyleyin yare
Onulmaz derdime bulunmaz çare
Ağzımdan geliyor ciğerim pare
Yavrular aklıma gelince yazdım

Yorum Bırak

AĞLAMAYIN YAVRULAR

Hasta düştüm yataklara karıştım
Ben küsmüştüm yastıklarla barıştım
Canım vermem Azrail’le yarıştım
Ben ölürsem ağlamayın yavrular

Yavrular toplanıp geldi başıma
Mendil yetişmiyor akan yaşıma
Felek acımadı bu genç yaşıma
Ben ölürsem ağlamayın yavrular

Ecel geldi komşularım duymasın
Eşim dostum bana gönül koymasın
Sakın beni yavrularım soymasın
Ben ölürsem ağlamayın yavrular

Oğlum kızım ayağımı bağlasın
Sevenlerim başucumda ağlasın
Emmim dayım ciğerini dağlasın
Ben ölürsem ağlamayın yavrular

Ahmet Erbay işte hayatım bitti
Dünyaya gelenler kalmadı gitti
Sonunda herkesin vadesi yetti
Ben ölürsem ağlamayın yavrular

Yorum Bırak

TRENİ KAÇIRDIN

Yaş kemale erdi azaldı ömür
Treni kaçırdın boşa bekleme
Artık küle döndü tükendi kömür
Treni kaçırdın boşa bekleme

Gençliğin kalmamış ağarmış başın
Bir dönüp baksana kaç olmuş yaşın
Birbirine girmiş kirpiğin kaşın
Treni kaçırdın boşa bekleme

Yola gidemiyor kalmamış feri
Tükenmiş bitmişsin bir kemik deri
Bunca geçen yıllar gelir mi geri
Treni kaçırdın boşa bekleme

O geçen günleri bekleme boşa
Daha ne gelecek bu garip başa
Yaş gelip geçmeden hayatın yaşa
Treni kaçırdın boşa bekleme

Ahmet Erbay ömür tükendi bitti
Bunca yaşadığım ne varsa gitti
Gençlikten bir eser kalmadı yitti
Treni kaçırdın boşa bekleme

Yorum Bırak

ÖZÜ GÜLMEYENİN

Bana diyorlar ki gülmüyor yüzün
Özü gülmeyenin yüzü güler mi?
Daha dokunmadan ağlıyor gözün
Özü gülmeyenin yüzü güler mi?

Aylar yıllar oldu derdim bitmiyor
Lanet olsun başın alıp gitmiyor
Sanki benim derdim bana yetmiyor
Özü gülmeyenin yüzü güler mi?

Dermanı bulunmaz yaram çok derin
Doktorlar aradı bulamaz yerin
Bu kadar dertliyim olamam serin
Özü gülmeyenin yüzü güler mi?

Yüzüm nasıl gülsün yürek yaralı
Dertlerim bitmiyor bahtım karalı
İçerden görünmez hepsi sıralı
Özü gülmeyenin yüzü güler mi?

Ahmet Erbay yüzüm nasıl gülecek
Kimsem yok ki dertlerimi bölecek
Benim çektiklerim nerden bilecek
Özü gülmeyenin yüzü güler mi?

Yorum Bırak

SÖYLEMEZSEM KİM BİLİR

Kimse bilmez içimdeki yaramı
Ben derdimi söylemezsem kim bilir
Alnımdaki yazım ak mı karamı
Ben derdimi söylemezsem kim bilir

Oturur da bir köşede ağlarım
Çok dertliyim karaları bağlarım
Yaram derin ciğerimi dağlarım
Ben derdimi söylemezsem kim bilir

Saklıyorum dertlerimi diyemem
Mutlu olup ekmeğimi yiyemem
Yeni bir elbise bile giyemem
Ben derdimi söylemezsem kim bilir

Herkes beni gayet mutlu sanıyor
Kimse bilmez yüreklerim yanıyor
Derdim büyük yaralarım kanıyor
Ben derdimi söylemezsem kim bilir

Ahmet Erbay derde saldı başını
Her gün akar durduramaz yaşını
Yazacaklar bir gün mezar taşını
Ben derdimi söylemezsem kim bilir

Yorum Bırak